drezdenecka.pl

    26 września o godz. 18.00 w Bibliotece Publicznej im. ks. J. Tischnera w Drezdenku otwarto wystawę rękodzieła artystycznego Bernadetty Stasińskiej pn. „Z potrzeby serca”. Eksponaty wystawione w salce bibliotecznej zgromadziły liczną publiczność, która wysłuchała na wstępie  komentarza wprowadzającego, wygłoszonego przez dyrektor, Teresę Stankiewicz. Scharakteryzowała ona pokrótce dokonania artystyczne B. Stasińskiej, akcentując jej wyjątkowość i walory poznawcze, a także omówiła ich genezę, mającą swe źródło w przeżyciach wewnętrznych artystki. A przeżycia te są wyjątkowo bogate, różnorodne i inspirujące. Dodała w zakończeniu, że Bernadetta także uprawia poezję, która, jej zdaniem, robi duże wrażenie na uważnym czytelniku.

 W gronie zwiedzających dało się zauważyć kilka małżeństw, które systematycznie uczestniczą we wszystkich kulturalnych imprezach Drezdenka. A są to państwo: Karczowie, Melkowie, Kurłowiczowie, Lipniccy i Tutkowie.

    Z kolei widzowie uważnie oglądali wszystkie wystawione eksponaty, zgromadzone na wystawie, a Bernadetta udzielała stosownych wyjaśnień, które pozwalały nie tylko zgłębić tajniki warsztatu, ale także objaśniały motywy  powstania poszczególnych  przedmiotów.

    Makatki, gobeliny, kilimy. Na wystawie widzieliśmy ok. 30 różnorodnych  makatek szytych maszyną, ale były tez haftowane. Makatka haftowana, przedstawiająca zimę, w różnych aspektach, podobała się szczególnie. Wystawiono tylko trzy gobeliny; jeden z nich  naśladował wschód słońca, a drugi unoszące się  anioły. Wzory na kilimach (w sumie osiem), tworzące gęsto zbijane i kryjące osnowę nici wątku,  wykonane maszynowo,  odzwierciedlają w dużym stopniu niezwykle bogate wnętrze artystki.

    Obrusy, bieżniki, serwetki. Bernadetta udostępniła zwiedzającym 2 obrusy, szyte metodą aplikacji, 8 bieżników szytych z materiałów o tematyce świątecznej i 3 serwetki wykonane metodą aplikacji i patchworku. Kobiety, które szczególnie interesowały się tymi eksponatami, pytały o technikę wykonania i możliwość zakupu.

    Tradycje rodzinne. Dwie babcie, jedna  ze strony ojca, druga ze strony matki, odegrały decydującą rolę w procesie kształtowania artystycznych upodobań Bernadetty. Na wystawie były też, ale tylko dwie, ręczne stuletnie  robótki szydełkowe babci Mencel Stefanii, która słynęła w okolicy  Żnina  z prac tego typu. Jedna z nich, z wzorami koniczyny, stanowi  wstawkę do poduszki.. Babcia Stefania  odegrała w życiu Bernadetty bardzo ważną rolę. To ona uczyła ją haftowania, szydełkowania i robienia na drutach, rozbudzając pasję tworzenia artystycznych przedmiotów. Druga babcia, Julianna z Polackich, nauczyła ją szycia na maszynie. Obie babcie ładnie śpiewały i umiały także recytować wiersze. Często też popisywały się przed wnukami, choć nie tylko, swoimi umiejętnościami. Na miejscu wyeksponowanym znajduje się, powiększone do rozmiarów obrazu, zdjęcie w kolorze sepii, z 1929 r. Widać na nim kobiety biorące udział w kursie kroju i szycia na maszynach elektrycznych Singer. A wśród nich jest babka Julianna, z pięcioletnią córką  Reginą, późniejszą  mamą  Bernadetty.

    Ozdoby z porcelitu.  Osobną, a równie ciekawą część wystawy, stanowiły rzeźby z porcelitu. A są to: mikołaje pod  różnymi postaciami, domy ceramiczne, flaszki ceramiczne, świeczniki, postacie symbolizujące pierwszych emigrantów wyjeżdżających za ocean, a także 60 jajek kolorowych, a na 35 z nich są namalowane pierwsze statki, które przewoziły przesiedleńców z Europy  do USA.

     „Dziennik” z podróży po USA. W latach 2004 – 2011 Bernadetta, dzięki uprzejmości i hojności przyjaciół,  mogła zwiedzić wiele atrakcyjnych miejsc w Stanach Zjednoczonych. W czasie podróży prowadziła dziennik, będący zapisem doznań, odczuć i przemyśleń (także dostępny na wystawie).W muzeach, do których chętnie chodziła, interesowała się głownie historią Stanów Zjednoczonych Ameryki i Europy, zwłaszcza zaś okresem II wojny światowej. Ale nawet tam, daleko od Polski i Drezdenka, codziennie wracała myślami do stron rodzinnych i ostatnich dni życia męża Stanisława. Dała temu wyraz w twórczości poetyckiej. W wierszu „Anioł” przypomina, iż mąż podświadomie wyczuwał rychłe odejście z tego świata .i zachęcał ją, aby kupiła sobie czarny strój. Ale ona ociągała się, gdyż kolor ten  „… to przestroga” i  …smutkiem napawa”. I stało się tak jak mąż przeczuwał, ale pamięć o nim, zwłaszcza o chwilach szczęścia, radości i miłości jest nadal żywa w jej sercu i myślach.

    Uwagi ogólne. Bernadetta ma niewątpliwie wyjątkowo bogatą duszę artystyczną. Robótki ręczne, malowanie i poezja są balsamem kojącym jej niezwykle wrażliwe serce. Pozwalają bardziej optymistycznie patrzeć na świat i życie. Uwalniają od napięć i uzewnętrzniają to, co w nich twórcze, urzekające  i piękne.

              Zdzisław Szproch

    Już po raz kolejny w głównym holu   Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych w Drezdenku  usytuowano dwie  ważne  wystawy, poświęcone tym razem  naszej  historii najnowszej, m.in.: „Ruch Młodzieży Niezależnej w Gorzowie Wlkp.” i „Karnawał »Solidarności« w Gorzowie Wielkopolskim 1980–1981”. Obie prezentacje zostały przygotowane przez Instytut Pamięci Narodowej w Szczecinie,  Delegatura w Gorzowie Wielkopolskim, z którym, z inicjatywy pani Iwony Świekatowskiej,  szkoła współpracuje ściśle już kilka lat.

    Pierwsza z wystaw,  pod tytułem „Ruch Młodzieży Niezależnej w Gorzowie Wlkp.”, prezentuje dokonania  podziemnej  organizacji młodzieżowej,  działającej w Gorzowie  Wielkopolskim od lat osiemdziesiątych. Wystawa doskonale wskazuje na działalność młodych ludzi, którzy  skupieni w Ruchu wydawali podziemną gazetę „Szaniec” i malowali na murach napisy, m.in. przeciwko budowie elektrowni jądrowej w Klempiczu. Jedną z najbardziej znanych akcji działaczy Ruchu Młodzieży Niezależnej było w 1984 roku zdjęcie tablicy, upamiętniającej sowieckiego generała Nikołaja Bierzarina, z obelisku i namalowanie tam antypaństwowych napisów.

    Druga wystawa: „Karnawał »Solidarności« w Gorzowie Wielkopolskim 1980–1981” to ekspozycja, która  przedstawia wydarzenia, jak i osoby związane z NSZZ „Solidarność”   w Gorzowie Wielkopolskim w okresie 1980–1981 r. Zaprezentowano na niej tło, przebieg i finał działalności związku w czasie 16 miesięcy legalnej działalności. Poszczególne plansze ukazują podpisanie porozumień między strajkującymi, a władzą w sierpniu 1980 r., utworzenie Międzyzakładowego Komitetu Założycielskiego w Gorzowie Wlkp., powstawanie Zakładowych Komitetów Założycielskich, udział w strajkach, kontakty z władzami, wydawanie prasy związkowej, zjazdy, tworzenie organizacji funkcjonujących niejako „obok” NSZZ „Solidarność” oraz wprowadzenie stanu wojennego.

    Zaprezentowane  wystawy są  doskonałą lekcją historii nie tylko dla pasjonatów  naszych często krętych dziejów, ale również  uczniów, nauczycieli czy społeczności lokalnej, którą już dziś zapraszamy do odwiedzenia naszej szkoły.

                                                                                          Edyta  Grzechowiak